Pismo i podpis.

Wracam z kolejnym wpisem z grafologii by na długi czas zakończyć ten temat.

Wielkość pisma

szerokie litery – świadczy o towarzyskości i otwartości na otoczenie
wąskie litery – charakteryzują osoby ostrożne i opanowane

Odstępy pomiędzy poszczególnymi słowami:

duże – osoby ceniące sobie samotność, nieprzywiązujące zbytniej wagi do własnych interesów, ale też nieszczególnie skore do pomocy innym;

małe – charakteryzują osoby bardzo przyjaźnie nastawione do otoczenia, zawsze skore do pomocy i udzielenia szczerej porady.

Wielkość pisma:

duże – typowe dla osób dynamicznych i śmiałych;

małe – częściej piszą w ten sposób kobiety, szczególnie te skromne i nieśmiałe;
różnej wielkości – bardzo często wiąże się z artystycznym usposobieniem, twórczą naturą, wiecznie niespokojną.

Kształt kropki nad "i"

kropka wysoko w górze – oznacza bogatą wyobraźnię;
kropka po prawej stronie – charakteryzuje osoby niecierpliwe i dość nerwowe;
kropka po lewej stronie – mówi o ostrożności, skłonności do analizowania wszystkiego, rozpamiętywania przeszłości;
okrągła kropka – często dotyczy osób zainteresowanych głównie sobą oraz o naturze artystycznej;
brak kropki – sugeruje lenistwo i nieuporządkowanie;
kropka w kształcie pionowej kreseczki – charakteryzuje osoby, które bardzo silnie oddzielają swój świat wewnętrzny od zewnętrznego.

Trochę o podpisie
Duży podpis świadczy o tym, że stawiający go chciałby być kimś ważnym.
Podkreślenie podpisu świadczy o chęci pokazania swojej siły.
Nieczytelny podpis oznacza, że być może otwarta osoba wolałaby uchodzić za kogoś tajemniczego.

Kończę z grafologią ponieważ sporo osób uznaje grafologię za pseudonaukę . Ja uważam że czasem przydaje się bo można dzięki niej z pewnym marginesem błędu określić płeć i lewo lub praworęcznosć. Ale z pewnością trudno określić charakter osoby która tekst napisała.

źródło:http://www.papilot.pl

Szyfr Polibusza

Polibusz (Polybios z Megalopolis ur. ok. 200, zm. ok. 118 p.n.e.) był greckim historykiem i kronikarzem rzymskim. Był również twórcą sposobu szyfrowania z użyciem tgz Szachownicy Polibusza.

Szachownica Polibusza wygląda tak:



w celu zaszyfrowania odpowiedniej litery (np: D) piszemy numer wiersza i kolumny, gdzie dana litera się znajduje. (w tym wypadku 1 i 4 czyli 14 ). Warto zauważyć że I/J są zapisane w jednym polu jako że kwadrat 5x5 mieści tylko 25 z 26 liter alfabetu łacińskiego. A I i J jako podobne litery zostały zapisane w jednej komórce. Na szczęście odszyfrowywanie nie stanie się przez to jakoś szczególnie trudne. Jako że w polskim alfabacie jest więcej liter można skorzystać z szachownicy 6x6 :

Ale wracając do podstawowej szachownicy Polibusza. Standardowy przykładowa zaszyfrowana fraza:

SZTUKA DEDUKCJI

Zamienia się w:

43-55-44-45-25-11 14-15-14-45-25-13-24-24

I w takiej postaci łatwo się domyślić że chodzi o jakiś szyfr gdzie każda para cyfr coś reprezentuje, ale gdy usuniemy odstępy...

4355444525111415144525132424

To staje się on dla człowieka nieznającego sposobu odczytania wiadomości nic nie znaczącym ciągiem cyfr

Zalety: Szybkość szyfrowania i odszyfrowywania, dezorientujący ciąg cyfr
Wady:Znajomość szyfru umożliwia odszyfrowanie każdej wiadomości.

Szyfr Cezariański

Dawno nic tu nie pisałem, a to ze względu na intensywne wakacje i kilka zmian w moim życiu. Ale wracam z kolejnym szybkim wpisem.

Szyfr Cezariański jest jednym z najprostszych szyfrów podstawieniowy. Nazwa pochodzi od Juliusza Cezara który używał go do ponieważ nie chciał by nieproszone osoby czytały jego korespondencję z przyjaciółmi. (Cezar używał przesunięcia 3, dlatego czasem termin "szyfr cezariański" jest używany do tego konkretnie przypadku, a cały sposób jest nazywany szyfrem z przesunięciem)

Szyfr polega na zastąpieniu każdej litery alfabetu w wiadomości na inną która jest oddalona od niej o określoną  liczbę miejsc. W powyższym przykładzie literę B zastępujemy literą E.

I tak:

SZTUKA DEDUKCJI

zamienia się w:

UŚYZMC FGFZMEEŁL

(Przy założeniu ze korzystamy z polskiego alfabetu)

Zaletami tego szyfru jest prostota i szybkość Szyfrowania
Wadą tego rozwiązania jet to że jest to chyba najprostszy szyfr z jakim się zetknąłem (Ale przy szyfrowaniu bądź odszyfrowywaniu wiadomości poczujemy jak się czuli kryptolodzy rozszyfrowując trudniejsze szyfry)

O otwartości, zgadywaniu i ryzykowaniu

Prawie każdy chciałby czasem być otwarty i towarzyski, być duszą towarzystwa. Przed pewnymi sprawami ogranicza nas wstyd czy nawet zwykła nieśmiałość. Nie jesteśmy gotowi zapytać o coś bo boimy się" co danaosoba sobie o nas pomyśli " i/lub zniechęcamy się: "a to nie jest tak ważne".Ale wróćmy do definicji Zgodnie z definicją osoba otwarta to osoba:

• taka, która jest gotów na przyjęcie nowych idei lub propozycji; też: o poglądach i postawie takiej osoby
• taka, który nie ukrywa swoich myśli i uczuć; też: o zachowaniu i wyglądzie takiej osoby

Niestety od dziecka stawiano przed nami bariery, które przestrzegaliśmy dla naszego bezpieczeństwa. Czasem słusznie bo było to np; ostrzeżenie przed zbliżeniem się do niebezpiecznego zwierzęcia. Sporo tych niepotrzebnych barier pozostało w naszym umyśle i choć wraz w wchodzeniem w wiek dorosły i pozbywając się  azylu jakim kiedyś były dla nas objęcia matki/ dom, pozbywamy się pewnych nawyków/ kompleksów, to sporo z nich zostaje. Mało kto np: odezwie się do nieznajomej osoby z chęcią porozmawiania. Ba!

Czasami nawet boimy się zagadać do osoby która posiada potrzebne przez nas informacje. 

Otwartość możemy zauważyć już w postawie sokratejskiej (został za nią skazany na śmierć może to zły przykład ;) ), później to kolejni badacze tacy jak H. Sulivan,E. Fromm, C. Rogers. rozwineli to pojęcie i podkreślali jego znaczenie w kontaktach międzyludzkich.

Dlaczego otwartość jest tak ważna w kontekście tego bloga? Ponieważ nasza otwartość zgodnie z Teorią społecznej wymiany wywołuje u drugiej osoby otwartość zwrotną. Dzięki temu nie blokujemy przepływu informacji naszym wstydem. Dzieląc sie z innym swoimi przeżyciami, zyskujemy nową wiedzę i doświadczenie. Tak więc nie bójcie się powiedzieć co myślicie. Większość osób nie zwraca świadomie uwagi na takie szczegóły jak wygląd czy to co powiecie. A nawet jak zwrócą to przynajmniej dowiecie się jakie jest ich zdanie i nie będzie to tylko wasza wyobraźnia. Nie bójcie się komentować innych. (Oczywiście pozytywnie, za negatywne komentarze mogą się obrazić)

Kolejna ważna sprawą jaką chcę poruszyć. Jest zgadywanie. Jeśli dowiemy się czegoś o znanej nam osobie, czy to z pomocą zawartych na tym blogu informacji czy nie. I nie mamy jak inaczej tego potwierdzić jak zapytać, to zróbmy to. Jeśli na przykład po bliznach po podrapaniach na ręce, wnioskujemy że dana osoba ma kota, to warto w rozmowie to potwierdzić. Jesli nam się to uda, to nie tylko potwierdzimy swoje przypuszczenia, ale też zabłyśniemy spostrzegawczością. Jeśli nam się nie uda, to nic nie stracimy. W powyższym przykładzie zapytania osoba, może nam najwyżej opowiedzieć prawdziwą historę skąd ma te blizny. 

Warto ryzykować, jeśli nie zagraża nam to naszemu zdrowiu.:)

Na koniec wspomnę że otwartość to nie jest mówienie intymnych rzeczy. Pewne sprawy możesz powierzyć tylko naprawdę bliskim osobom. Mam przyjaciela i mimo że znamy się długo to nie mówię mu wszystkiego. A o pewnych się po prostu nie mówi.

Spójrz prawdzie prosto w Oczy

Niedawno natknąłem się na ciekawy artykuł. Ogólnie mówił on o tym że można ogólnie dowiedzieć się o czym myśli człowiek patrząc mu w oczy. Ten wniosek opiera się na założeniu że nasz mózg chcąc uzyskać dostęp do określonej części w pamięci mimowolnie porusza naszymi oczyma w danym kierunku
Tak to wygląda jakbyś patrzył na drugą osobę (kopia z artykuł ):

Obrazy tworzone – Osoba wizualizuje rzeczy, które są dla niej nieznane, których nigdy wcześniej nie widziała, np. zielonego psa lub wydarzenie, które nie miało miejsca w jej życiu.

Obrazy przypominane – Osoba uzyskuje dostęp do swoich wspomnień zapisanych w formie obrazu.

Dźwięki tworzone – Osoba tworzy w swojej głowie dźwięk, który jest jej nieznany.

Dźwięki przypominane – Osoba uzyskuje dostęp do swoich wspomnień zapisanych w formie dźwięku.

Odczucia kinestetyczne – Osoba sięga po informacje związane z emocjami lub odczuciami zewnętrznymi, jak np. uczucie chropowatości kory drzewa.

Dialog wewnętrzny – Osoba odtwarza w swojej głowie swój lub kogoś innego głos w formie dialogu wewnętrznego.

Dalej autor ostrzega, że nie zawsze się to sprawdza, u osób leworęcznych jest to odwrócone i nie jest to dobry sposób na wykrywanie kłamstw. Chociaż i tu się nie zgodzę bo widziałem film w którym ludzie wykorzystując tę technikę wykrywali w której ręce ma ukrytą monetę. Pytali. patrzyli na ruch oczu w trakcie odpowiedzi (Albo sobie przypomni, albo odwoła się do twórczej części by wymyśleć kłamstwo). Skuteczność 9/10

Na koniec dodaje kilka pytań dzięki którym można sprawdzić skuteczność tej metody. (Je też przedrukuje)

Obrazy przypominane:

- Jakiego koloru są ściany w Twoim pokoju?

- Co widzisz gdy stoisz na przystanku tramwajowym?

- Jakiego koloru miałeś wczoraj koszulkę?

Obrazy tworzone:

- Jak wyglądałby Twój pokój z różowymi kropkami na ścianie?

- Jak wyglądałby słoń skrzyżowany z tygrysem?

- Wyobraź sobie zielony kwadrat w czerwonym trójkącie.

Dźwięki przypominane:

- Jaki dźwięk wydają drzwi od Twojego pokoju, gdy trzasną?

- Jaki masz dzwonek w telefonie?

- Jak brzmi głos najbliższej Ci osoby?

Dźwięki tworzone:

- Jak brzmiałoby radio pod wodą?

- Jaki dźwięk wydawałby ptak upity alkoholem?

- Jak brzmiałby krzyk 1000 osób na raz?

Kinestetyka (odczucia):

- Jakie odczucia wywołuje trzymanie w dłoni śnieżki?

- Jak to jest zanurzyć się w gorącej wannie pełnej wody?

- Co czujesz gdy dotykasz papieru ściernego?

Dialog wewnętrzny:

- Co mówisz do siebie, gdy coś Ci nie wychodzi?

- Jakim tonem głosu do siebie mówisz?

- Powiedz do siebie w myślach coś miłego.

W trakcie ćwiczeń bardzo ważne jest by wyrobić sobie " umiejętność dostrzegania nawet najdrobniejszych spojrzeń, bo czasami trwają one ułamki sekund. Musisz być bardzo uważny i z koncentracją obserwować co się dzieje na twarzy drugiej osoby. "

Wniosek: Patrzeć ludziom w oczy, obserwować i wnioskować.

Źródło: http://michalpasterski.pl/2010/07/jak-czytac-w-myslach-patrzac-w-oczy/

Wygląd zegarek i buty

Wszyscy chcąc czy nie, oceniamy mniej lub bardziej ludzi po wyglądzie. Jest to naturalne zachowanie które pozwala nam wybrać osoby z którymi warto rozmawiać i pogłębiać kontakt.
Robimy to zwykle pożytkując się doświadczeniem. Własnym lub cudzym (np: z opowieści). Nie jesteśmy jednak zawsze świadomi tego co widzimy. Widząc brudnego żula widzimy brudnego żula. Nie zastanawiamy się czy jego wygląd świadczy o nie dbaniu o siebie, co jest związane z problemami w życiu i psychologią tego człowieka.
Świetnym przykładem jest to że do oceny zamożności człowieka świetnie nadają się buty i zegarki. Człowiek który chce wyjść na bardziej zamożnego często zapomina o tak istotnych szczegółach jak buty czy zegarek na rękę. Zegarka czy butów nie zmieniamy często na co dzień. Tutaj jest też największa różnica ceny pomiędzy tanimi i drogimi modelami/parami butów.

W tej sekcji postaram się opisać jak analizując pewne cechy wyglądu możemy dojść do konkretnych wniosków.

Szyfr "chlewikowy" (ang. cipher pigpen)

Niewiele wiadomo o tym kto wynalazł ten szyfr. Wiadomo jednak że był używany przez XVIII-wieczną masonerię, żołnierzy Konfederacji podczas amerykańskiej wojny domowej, zaś w bliższych nam czasach - przez  znaczących towary informacjami którymi nie chcieli się dzielić z klientami.

Szyfr jaki opiszę będzie szyfrem substytucyjnym. Czyli polegającym na zamianie poszczególnych liter wiadomości innym znakiem. Problem z zapamiętaniem poszczególnych znaków jest rozwiązany poprzez wpisanie liter w takie oto kartki

Po takim zabiegu przypisujemy każdą literę miejscu które zajmuje. I tak 

w ten sposób widzimy serię tajemniczych znaków, które nie tylko ładnie wyglądają, ale też coś znaczą. 

Szyfr ten można zmienić wpisując inne kombinacje liter do innych kratek, albo rezygnując z kratek ukośnych na rzecz kolejnej kratki wyróżniającymi się ilością kropek w kratce.

Wadą tego szyfru jest to że jest to szyfr dosyć popularny i każdemu obeznanemu z kryptografią jest on powszechnie znany.

Tekst ciągły

Zgodnie z obietnicą kilka podstawowych zasad analizy tekstu ciągłego. Przypomnę że, tekst analizujemy poprzez sprawdzanie poszczególnych cech pisma i przypisywaniu im cech charakteru. Trzeba też pamiętać że trzeba mieć dystans do wyników.

Marginesy
Lewy margines pozwala ocenić nasze kontakty z innymi ludźmi i zaangażowanie w pracy. 

• Równy zachowują osoby zdyscyplinowane, opanowane i pewne siebie. 
• Wąski margines oznacza niepewność, obawę. Może też świadczyć o nie najlepszej kondycji psychicznej piszącego lub problemach finansowych.
• Szeroki margines to symboliczne oddanie pola do popisu innym. 
• Nieregularny, falujący jest charakterystyczny dla tych, którzy poświęcają się dla innych, ale są też nadmiernie przez nich wykorzystywani.

Prawy Margines

• Rozszerzający się ku dołowi wskazuje na rozrzutność piszącego. Autor podobnie jak marnuje przestrzeń do zapisania, tak trwoni pieniądze. 
• Dużo miejsca z prawej strony zostawiają osoby, którym brak wiary we własne możliwości. 

Margines Górny

• Duży margines górny jest charakterystyczny dala osób rzadko wyrażających własne zdanie i bezkrytycznie przytakujących wszystkim wokół. 
• Mały margines u góry symbolizuje pewność siebie i lubiących podkreślać swoją wartość.

Linijka

Niektórzy psychografolodzy porównują kształt linii wierszy z kształtem linii ust, które oddają nasze emocje i nastrój. 

• Opadające końcówki linii - oznaczają skłonność do niezadowolenia, 
• Uniesione do góry końcówki linijki - optymizm, 
• Linie wznoszące się łagodnie ku górze symbolizują uśmiech. Tak piszą ludzie aktywni, z nadzieją patrzący w przyszłość. 
• Równymi, prostymi rządkami liter wypełniają kartkę osoby zrównoważone i pewne siebie. 
• Gdy pismo faluje: unosi się w górę, po czym opada w dół - oznacza to zmienność nastrojów piszącego. 

Proste czy pochylone

Analiza kierunku nachylenia wyrazów pozwoli ci odróżnić osobę dynamiczną od flegmatycznej, towarzyską od ponuraka. Generalna zasada: kąt większy niż 90 stopni symbolizuje introwertyków, mniejszy - ekstrawertyków.

• w lewą stronę, pochylają litery ludzie, którzy  przedkładają rozum nad emocje. Zapatrzeni w swoje wnętrze tracą zainteresowanie otaczającym światem. 
• W prawo pochylają litery entuzjaści, uwielbiający ruch i działanie. Z impetem prą do przodu. Emanują energią i przebojowością. 
• Piszanie prosto wymaga większego wysiłku. Jeśli pismo trzyma się linii prostej, mamy do czynienia ze zrównoważonym pragmatykiem. 

W kolejnych artykułach przedstawię szczegółowo analizę liter i podpisu

żródło: http://rodzynek.kielce.com.pl/n-grafol.htm

Kody i Szyfry

Wielu bohaterów literackich zmierzyła się z zaszyfrowaną wiadomością, która pozwalała podążyć dalej za zagadką. Nieraz z taką wiadomością miał do czynienia również nasz Sherlock Holmes. W tym dziele będziemy zgłębiać tajemnice kodów i sposobów szyfrowania. Na początek definicje kodu i szyfru:

kod

1. «umowny system znaków umożliwiający przetworzenie informacji oraz odczytanie jej przez osoby znające ten system lub przez urządzenia pracujące w tym systemie»

2. «informacja zapisana w tym systemie znaków»

szyfr

1. «kod do zapisywania i przekazywania informacji, których treść powinna pozostać nieznana osobom niepowołanym»

2. «szereg cyfr lub innych znaków, których znajomość umożliwia otworzenie specjalnego zamka»

I to czym będziemy się zajmować czyli Kryptografia

kryptografia

1. «sztuka przekształcania tekstu zrozumiałego dla wszystkich w tekst zaszyfrowany»

2. «zaszyfrowany tekst»

Napiszę jeszcze że  istnieją szyfry: 

• Substytucyjne - polegające na zmianie znaku treści wiadomości innym znakiem
• Transpozycyjne -polegające na zamianie kolejności znaków wiadomości.

Grafologia - Co to? i żelazne zasady Grafologa

W dziale Grafologia będę zapisywał artykuły 2 rodzajów

Grafologia (Kryminalistyka) - Jest to dziedzina wiedzy zajmująca się autentycznością pisma i ustalaniem tożsamości autora.

Grafologia (psychologia)- (i to ciekawsze) Jest to dziedzina wiedzy zajmująca się ustalaniem związków między charakterem pisma a osobowością jego autora.


Na początek wspomnę o tym że, analiza pisma wymaga lat doświadczenia i praktyk. Nawet poza tym trzeba pamiętać by rozpatrywać każdy przypadek indywidualnie i mieć pewien dystans do wyników. Informacje które tu podam to raczej zabawa na poziomie testów osobowościowych i predyspozycyjnych. Na początek spróbowałem przedstawić zbiór zasad które powinien znać każdy grafolog zanim przystąpi do analizy. 


1. Miejsce i czas - Trzeba pamiętać że tekst który ktoś napisał na kartce papieru. oddaje jego uczucia i stan emocjonalny w trakcie pisania. Znaczy to tyle że w tej chwili (jesli żyje) może być nieco inną osobą. Może dorosnąć. Mogą zmienić mu/jej się nawyki. 


2. Pisanie bez przymusu- nie mogę znaleźć lepszego określenia ;p. Ogólnie chodzi o to że, osoba pisząca tekst nie może wiedzieć że będzie się jej sprawdzało tekst. Najlepiej jakby nie znała również metod grafologii


3. kilka spójnych czynników- Zawsze starajmy się bardziej brać pod uwagę te cechy które powtarzają się w czasie analizy teksu. Jeśli wychodzi nam z analizy marginesów, lini i pochyleń że osoba jest otwarta, rozmowna i zamknięta w sobie to powinniśmy zignorować zamkniętą w sobie, bo nie pasuje nam z resztą. Chyba że, jakoś tłumaczą to następne cechy.


Chyba tyle. Jak o czymś zapomniałem to dopisze. W następnym artykule z grafologii konkretne porady jak analizować zapisany tekst.

Filozofia Dedukcji

Pewnie niektórzy zastanawiali się co będę pisał w temacie Filozofii?
Jako że termin filozofia ma  wiele znaczeń wytłumaczę o co mi dokładnie chodziło. mamy napisane że filozofia to:

"

1. «nauka zajmująca się rozważaniami na temat istoty bytu, źródeł poznania itp.; też: określony system filozoficzny stworzony przez jakiegoś filozofa lub szkołę filozoficzną»

2. «wydział uniwersytetu, na którym są prowadzone studia z zakresu tej nauki»

3. «nauka zajmująca się ogólnymi rozważaniami na temat danej dziedziny wiedzy»

4. «ogólne zasady, idee, cele leżące u podstaw powstania lub funkcjonowania czegoś»

5. «czyjeś poglądy, przemyślenia i system wartości tworzące spójną całość»"

chodziło mi tu o 3, 4 i 5 punkt. Będziemy więc

1. Ogólnie rozważać na temat rozległej dziedziny wiedzy jaką jest sztuka dedukcji.
2. Przedstawiać podstawy, założenia i idee, które będą potrzebne przy dalszych rozważaniach.
3. Przedstawiać czyjeś (sławnych filozofów, postaci literackich, moje) poglądy i komentować, oceniać

Zacznijmy od słowa dedukcja. Jest to przecież sposób dowodzenia który jest elementem Logiki a stąd do filozofii już blisko.
Na początek definicja:

"Dedukcja «metoda rozumowania polegająca na wyprowadzaniu logicznych wniosków z założeń uznanych za prawdziwe» "

 Myślę że nie trzeba dodatkowo tego tłumaczyć, poza jednym aspektem.
Bardzo ważnym sprawą jest by początkowe założenie było prawdziwe. Jeżeli jest to tylko niejasna przesłanka to możemy dojść do fałszywych wniosków. Mając na uwadze tą zasadę używając dedukcji. Często spotykamy się z problemami czy wyborami, które da się rozwiązać tylko na 2 sposoby. Na zasadzie Tak lub nie,albo Kota Schrödingera gdzie możemy rozważać tylko 2 sytuacje.

Problem pojawia się, gdy możliwości jest więcej. W życiu nie jest tak że możemy skręcić w lewo, albo w prawo. Możemy też pójść prosto czy zawrócić.  Żyjemy w skomplikowanym świecie gdzie z wielką trudnością i pewnym z rachunkiem błędu przewidujemy pogodę na kilka kolejnych dni. Jak mamy więc stosować myślenie dedukcyjne jeżeli, zmysły są wrażliwe na złudzenia a, jedyne co wiemy na pewno to, to że istniejemy ("Myślę więc jestem" Kartezjusz).

Cóż. Przede wszystkim ostrożnie i tylko wtedy gdy możemy to zrobić. Możemy przyjąć coś za prawdziwe założenie, tylko wtedy gdy prawdopodobieństwo tego że jest prawdziwe wystarczająco duże. Nawet pomimo tego powinniśmy wiedzieć przy jakich założeniach doszliśmy do jakich wniosków i weryfikować założenia jeśli wnioski okażą się nieprawdziwe.

Najprościej jak wspomniałem jest sprowadzić skomplikowaną sytuację do prostych pytań na które możemy odpowiedzieć zerojedynkowo- Czyli albo "tak"albo "nie" Prosty przykład:
Osoba zbliża się do skrzyżowania może pójść w lewo, prawo, prosto lub zawrócić. W którą stonę się udała?

Myślenie o wszystkich możliwościach naraz jest dość trudne i chaotyczne. Dlatego powinniśmy metodycznie sprawdzić każdą możliwość:

Czy osoba poszła w prawo (tak/nie) Jeśli tak to ... Jeśli nie to czy poszła w lewo (tak/nie)... itd.

W ten sposób zgodnie z maksymą Sherlocka Holmesa, która w przybliżeniu mówi, że "jeśli wykluczymy wszystkie niemożliwe ewentualności, wtedy to, co pozostanie, nawet jeśli nieprawdopodobne, musi być prawdziwe"

To tyle. Mam nadzieję, że mój bełkot był zrozumiany.

Początek

Witam wszystkich którzy zawitali do tego bloga. Większość z was zna pewnie postać Sherlocka Holmesa słynnego detektywa-konsultanta który mocą swojego analitycznego umysłu rozwiązał niejedną kryminalną zagadkę ale też wiele innych problemów. Część z was pewnie chciałaby posiąść część z jego umiejętności. Ale albo uznajemy je za niemożliwe (Sporo przypadków kiedy Holmes wykorzystywał swoje umiejętności faktycznie były skrajnie niemożliwe do wydedukowania), albo nie wie od czego zacząć naukę. Holmes napisał artykół o tytule "sztuka dedukcji "(ang. Science of deduction) w którym to tłumaczył między innymi jak po dłoniach rozpoznać czym zajmuje się dana osoba, a po ziemi na ubraniu z jakiej części Londynu pochodzi.

Nie mamy czasu na eksperymenty z ziemią w mieście w którycm mieszkamy, ani raczej szybko nie nauczymy się  analizować wypukłości na skórze, ale możemy z pomocą błyskotliwego połączenia faktów dojść do wniosków które nas mogą zaskoczyć.

Na tym blogu postaram się odtworzyć część tego co sprawiało że Sherlock Holmes był tak niesamowitą osobą. Na dowód tego, że takie zdolności to nie jest wymysł autora wy googlujcie nazwisko Joseph Bell.

By ułatwić wchłanianie tej szerokiej tematyki będę pisał artykuły o różnej tematyce. Te działy to:

• Filozofia - Sposób rozumowania i dochodzenia do wniosków
• Grafologia - umiejętność poznania człowieka po piśmie
• Kryptografia - Kody i szyfry
• Socjologia - Działania ludzi, motywacje tendencje.
• Wygląd - Co wygląd człowieka może nam powiedzieć
• Nauki ścisłe -wszelakie nauki ścisłe
• Człowiek - Poznajmy zasady funkcjonowania własnego organizmu. 
• Ciekawostki - Błyskotliwe sztuczki i materiał które trudno zakfalifikować do którejś z powyższych kategorii

Dalej będę pisał w poszczególnych kategoriach, ale pewnie z czasem działów przybędzie .